Louise Michel - Mémoires Inédits
Louise Michel, icoon van de Commune van Parijs, publiceerde in 1886 haar memoires in boekvorm. 'Deel 1' stond op de cover van deze Mémoires de Louise Michel, écrits par lui-même (Parijs, F. Roy, 1886). Op deel 2 heeft het publiek honderd en dertig jaar moeten wachten, maar nu is het zo dan ver!
A travers la mort. Mémoires Inédits is in 2015 verschenen, verzorgd door Claude Rétat, bij uitgeverij La Découverte . In feite zijn deze herinneringen, die de periode 1886-1890 beslaan, al eerder gepubliceerd, maar niet als boek. Ze verschenen in 1890 als columns in het dagblad l'Egalité , 69 in getal.
Michel zelf had indertijd niet veel op met haar columns, ze vond er weinig tot niets van zich zelf in terug. Ze vond dat ze teveel moest schipperen tussen de beperkingen van de censuur en de politieke, activistische doeleinden van de hoofdredacteur. 'Ik lijk wel uitsluitend uit meetings en vergaderingen te bestaan. Het hart is verdroogd...' schreef ze, want haar teksten gingen òver zaken. De krant leverde haar onderwerpen aan en ze werkte op basis van krantenknipsels, die haar door de hoofdredacteur bezorgd werden. De weinige teksten die wél uit haar hart kwamen, zijn voor de lezer van nu zonder twijfel het interessantst, zoals haar observaties uit de diverse gevangenissen waar ze in de cel zat. Ze vond dat minder erg dan men zou denken.
Het archief van Louise Michel ligt op het IISG. De bezorgster van deze bronnenuitgave, directeur onderzoek van het Centre National de la Recherche Scientifique Claude Rétat, roemt het Instituut in een begeleidend schrijven als 'ce paradis du chercheur.'
